تاریخچه نوروفیدبک

 

تاریخچه و سیر تکاملی نوروفیدبک

 

نوروفیدبک در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 60 توسط دکتر جو کامیا (Joe Kamiya) در دانشگاه شیکاگو و دکتر بری استرمن (Barry Sterman) در دانشگاه UCLA  آغاز شد.

 

دکتر کامیا روی موضوع آگاهی (consciousness) کار می کرد و کشف کرده بود که با استفاده از یک سیستم پاداش ساده، مردم می توانند یاد بگیرند که فعالیت مغز خود را تغییر دهند. این اولین دوره آموزش نوروفیدبک  در تاریخ بوده است.

 

به موازات کارهای کامیا، دکتر استرمن آزمایشی را ترتیب داد تا ببیند آیا گربه ها می توانند موج حسی حرکتی (SMR)  مغز خود را افزایش دهند یا خیر. هر بار که آنها درست عمل می کردند، توسط یک ماشین ساده به عنوان پاداش به آنها غذا داده می شد و گربه ها به سرعت یاد می گرفتند که امواج مغزی خود را کنترل کنند.

 

چند سال بعد استرمن در حال انجام آزمایشی برای ناسا بود و دوباره از گربه های آزمایشگاهش استفاده کرد. این بار، او اثرات قرار گرفتن در معرض سوخت سفینه فضایی را امتحان می کرد. در بیشتر گربه ها، با افزایش سطح دود سمی، یک پیشرفت خطی در ناپایداری مغز ایجاد می شد. آنها در ابتدا دچار خواب آلودگی، سپس سردرد و متعاقب آن توهم، و تشنج می شدند و سرانجام می مردند.

 

با این حال، به نظر می رسید که برخی از گربه ها در مقابل این گازهای سمی مصون هستند. استرمن متوجه شد که گربه های دارای مصونیت همان گربه هایی  هستند که او در آزمایش تمرین امواج SMR مغز در دو سال قبل از آنها استفاده کرده بود. آموزش  SMR  به آن گربه ها مغز فوق پایدار داده بود. استرمن پس از آن شروع به آموزش  امواج SMR  در افراد مبتلا به صرع نمود. در 60٪ از این افراد سطح تشنج به میزان 20 تا 100٪ کاهش یافت و نتایج ماندگار بود.

 

به عنوان یک نتیجه، ناسا به فضا نوردان عازم کره ماه، برای کنترل ریتم SMR مغزشان آموزش داد. بعد از گذشت پنجاه سال، هنوز هم نوروفیدبک بخشی از برنامه آموزش فضانوردان است.

 

در اواسط دهه 1970، نوروفیدبک توجه مراقبه گران (meditators) را به عنوان یک کمک کننده در پیشرفت معنوی جلب کرد و نوروفیدبک به این ترتیب، در سرزمینی بی کس، بین علم و دین، سرگردان شد. کنفرانس هایی در این زمینه با حضور دو فرد نارنجی پوش در روپوش سفید آزمایشگاهی برگزار می شد و به زودی نوروفیدبک به عنوان یک مراقبه یا ابزار معنوی شهرت مشکوکی به دست آورد، و با در نظر گرفتن تعصبات شدید آن زمان، امکان استفاده از آن به عنوان یک ابزار علمی از محققانی که ذهنیت علمی داشتند گرفته شد.

 

آن زمان نوروفیدبک با دیدگاه پزشکی موجود در مورد نحوه عملکرد مغز تناسب نداشت (البته در حال حاضر اینطور نیست). اگرچه داده های تجربی ثابت کرده بودند که نوروفیدبک کار می کند، اما بالقوه دگاه پزشکی چگونگی عملکرد مغز تناسب نداشت ش سفید واحد ارائه می دهند و نمی توانست تحت لوای اعتقادات علمی آن زمان کار کند. بنابراین، نوروفیدبک به عنوان درمانی «شبح وار» به حاشیه رانده شد.

 

کار در حاشیه علم ادامه یافت. در اواخر دهه 80، نوروفیدبک برای اختلالات کمبود توجه به کار رفت و طی دهه 90 در طیف گسترده ای از اختلالات و بیماری های روانی و عصبی مربوط به سیستم اعصاب مرکزی به کار گرفته  شد.

 

در طول یک دهه گذشته، دیدگاه پزشکی در مورد مغز کاملاً تغییر کرده است و اصول نوروپلاستیسیته در سطح جهانی پذیرفته شده است. علوم اعصاب به پذیرش ارتباط بین سیستم اعصاب مرکزی ، سیستم خود ایمنی و سلامت عاطفی ، جسمی و روانی رسیده است لذا و اذعان کرده است که مغز می تواند در هر سنی تغییر کند و در طول زندگی سلولهای عصبی جدیدی ایجاد می شود. مکانیسم های عملکردی نوروفیدبک اکنون آشکار شده است.

 

  برای اکثر پزشکان، نوروفیدبک هنوز هم غریبه است. دیدگاه بعضی نسبت به آن هنوز متاثر از شهرت قدیمی آن است  و با تحقیقات جدیدی که در این زمینه موجود است، برخورد نکرده اند. دیدگاههای قدیمی به سختی می میرند، مخصوصاً در مورد روشهای رقابتی که خارج از حیطه تخصصی آنها واقع می شود.

 

نظارت بر امواج مغزی دیگر "آزمایشی" نیست. بلکه، یک تجربه عادی در مطالعات علمی، برای ارزیابی چگونگی عملکرد مغز افراد در شرایط مختلف بیماری، استرس و مشکلات روحی است. الگوهای موجود در EEG حالت های عاطفی و شناختی را منعکس می کنند و پیش بینی می کنند که آیا مردم در حال توجه کردن هستند یا خیر، یا حتی روحیه آنها به چه صورت ممکن است باشد. امروز، کار به جایی رسیده است که برای توصیف مطلوب یک وضعیت، باید تأثیر آن را درون مغز شرح دهید. این جستجو به متخصصین اعصاب اجازه می دهد تا طیف گسترده ای از وضعیت های بیماری را هدف قرار دهند.

 

با پیشرفت در نرم افزارهای رایانه ای و تجهیزات مانیتورینگ امواج مغزی، متخصصان نوروفیدبک اکنون ابزارهای دقیقی با قیمت مناسب در اختیار دارند. پس از گذشت 50 سال توسعه، روش ها بسیار پیچیده و بسیار مؤثر شده اند.  در زمینه آموزش امواج مغزی، نوروفیدبک دارای نیم قرن سابقه کار در طب سنتی است.

 

امروزه نوروفیدبک برای عملکرد حداکثری توسط تیم های ورزشی حرفه ای، ورزشکاران المپیک و بازرگان مورد استفاده قرار می گیرد. به علاوه، معمولاً به عنوان یک راه حل غیر دارویی برای ADHD، استرس پس از آسیب و مشکلات عاطفی از همه نوع مورد استفاده قرار می گیرد.

ارسال نظر

عنوان نظر :
نام شما :
ایمیل :
8 / 10
از 7 کاربر

اینستاگرام سایت

اینستاگرام سایت

@ClinicBrain