نوروفیدبک برای تمرکز
برای یادگیری و مهارت های زندگی داشتن یک ذهن روشن و متمرکز، بسیار اساسی است. نوروفیدبک به مغز شما کمک می کند تا یاد بگیرد به خواست خود تمرکز کند. تقویت تمرکز با نوروفیدبک توسط دانشجویان، بازرگانان، جراحان، باشگاه های فوتبال ، ورزشکاران المپیک و مبتلایان به ADHD بطور یکسان مورد استفاده قرار می گیرد.
توانایی توجه کردن به معنای سازماندهی و دقت بهتر، حواس پرتی کمتر، بهبود مهارت های اجتماعی با توانایی گوش دادن فعالانه به دیگران، و تسلط سریع تر بر کارها و موضوعات جدید است.
تمرکز
بسیاری از جنبه های عملکردی مغز بر داشتن تمرکز نقش دارند. یک حالت مطلوب لازم است تا ساعتها کلاس و جلسات با یک سطح هوشیاری متوسطی سپری شود و در مصرف انرژی ذهنی صرفه جویی گردد.
یک مشکل معمول در تمرکز، سُر خوردن ناآگاهانه به وضعیت رویایی شدن (idle) در هنگام تلاش برای تمرکز است. یکی دیگر از مشکلات تمرکز می تواند کوتاه بودن مدت زمان توجه باشد - ممکن است فرد برای مدت زمان محدودی خوب باشد اما بعد از آن مجدد لیز بخورد و از تمرکز خارج شود. هنگام اضطراب یا احساساتی شدن، کنترل توجه سخت تر می شود - این مطلب باعث می شود فرد به سختی بتواند در کاری که در دست دارد عمیق شود. تمرکز تک نقطه ای می تواند یکی دیگر از مشکلات باشد. تمرکز گسترده می تواند به حواس پرتی و توجه سرگردان منجر شود.
ما با استفاده از نقشه مغزی برای شناسایی مناطق مرتبط با مشکل مورد نظر، آموزش نوروفیدبک شما را با توجه به نیازهای دقیق خودتان تنظیم می کنیم.
نوروفیدبک و اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)
ADHD با خوشه ای از علائم تعریف می شود که می تواند شامل اختلال توجه، بیش فعالی و تکانشگری باشد. اگرچه تشخیص پزشکی آن با خود اظهاری است، افراد مبتلا به ADHD تفاوت های خاصی در امواج نواحی مغزی مرتبط با کنترل تکانه ها و توجه توام با تمرکز نشان می دهند.
اگرچه ADHD هنوز به عنوان یک بیماری، و نه نشانه ای از اختلالی در تنظیم مغز، طبقه بندی می شود، در ایالات متحده و آلمان، از QEEG به عنوان یک ابزار اصلی تشخیصی پزشکی (تایید شده توسط FDA) برای ADHD استفاده می شود.
مهم!
اگر شک دارید که شما یا فرزندتان دچار ADHD شده اید ، لطفاً با پزشک تماس بگیرید. اگر احساس می کنید نوروفیدبک می تواند به شما کمک کند، از پزشک خود بپرسید. اگر وی با اینگونه تحقیقات آشنا نیست، از او بخواهید مطالعات انجام شده در این زمینه را دنبال کند.
| "من عمداً در مورد جلسات نوروفیدبک پسرم به مدرسه چیزی نگفتم، زیرا می خواستم ببینم که آیا آنها بدون ارزیابی او متوجه تغییری در رفتارش می شوند یا خیر. وای! وی در این ترم موفق به دریافت سه جایزه برای "مشارکت شگفت انگیز در كلاس"، "مهارت های شنیداری خارق العاده" و یك جایزه در تربیت بدنی شده است ." |
یک مادر
| "با نوروفیدبک، کودک در مسیرهای عصبی کنترل توجه و پردازش روانی تمرین می کند. همانطور که این مسیرهای عصبی تمرین می شوند، کودکان تجربه می کنند که احساس تمرکز چگونه است و از این موضوع هیجان زده می شوند. پس از انجام تمرینات برای یک بازه زمانی، به نظر می رسد مسیرهای درگیر در توجه و یادگیری کارآمدتر عمل می کنند. سپس این فعالیت تقویت شده مغز به یک بخش طبیعی عملکرد کودک تبدیل می شود. " |
ویلیام سیرز (William Sears)، پزشک، استادیار بالینی کودکان، دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا