عضویت کاربران

طب سنتی و درمان بیماری ام اس؛ قسمت سوم: در بوته آزمایش

« بازگشت به لیست مقالات | جمعه 6 شهریور 1394 | نظرات کاربران ( 0 )

طب سنتی و درمان بیماری ام اس؛

قسمت سوم؛ طب سنتی در بوته ی آزمایش

در مقالات قبلی گفتیم که بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس، و همچنین سایر مبتلایان به بیماریهای مزمن، در دوره ای از بیماری خود سراغ طب مکمل و جایگزین می روند. هرچند بعضا اختلاف هایی بین درمانگران طب سنتی و پزشکان وجود دارد، ولی بنظر بنده هدف ما از طبابت درمان بیماری است و برای رسیدن به چنین هدف مقدس و مهمی می توان - و باید - از تمام روشهای درمانی موثر و ایمن استفاده کرد. بنابراین سعی کرده ام تا در این سلسله مقالات شما را با جنبه هایی از طب سنتی که می تواند در درمان بیماری ام اس مفید باشد آشنا کنم.

یک نکته بسیار مهم در انتخاب یک روش درمانی این است که ابتدا مطمئن شویم روش درمانی مد نظرمان دارای این 3 خصوصیت مهم باشد:

موثر باشد
ایمن باشد
مقرون به صرفه باشد

در طب رایج قبل از اینکه یک روش درمانی یا یک داروی جدید معرفی شود، آزمایشات گسترده ای بر روی آن انجام می گردد تا از وجود سه شرط فوق اطمینان حاصل شود. در این آزمایشات که اصطلاحا به آنها "کارآزمایی بالینی دو سویه کور کنترل شده با دارونما" گفته می شود، محققین و دانشمندان تمام سعی و تلاش خود را بکار می برند تا در مرحله اول از ایمن بودن داروی جدید اطمینان حاصل کنند. اگر در این مرحله مشخص شود که ماده ی جدید می تواند برای انسان خطرناک باشد، بلافاصله آزمایشات متوقف شده و آن محصول جدید حذف می گردد. علت این مساله برمی گردد به مهمترین و اصلی ترین قانون پزشکی که می گوید:

اگر برای بیمار نمی توانی کاری انجام دهی، لاقل به او ضرر نرسان.

بنابراین وظیفه سنگین نظارتی سازمانهای معتبری نظیر FDA این است که ابتدا از ایمن بودن محصول جدید اطمینان حاصل کنند. پس از این مرحله محققین طی آزمایشات متعدد بررسی می کنند که آیا محصول جدید واقعا تاثیر دارد و یا اثر آن صرفا مربوط به "اثر دارونما" ی آن است. اثر دارونما مبحث جالبی در حیطه تحقیقات پزشکی است که مختصری به آن اشاره می کنم:

اثر دارونما چیست؟

پزشکان و درمانگران بارها مشاهده کرده اند که در بعضی از مبتلایان به بیماریهای مختلف، هربار که اقدام درمانی جدیدی روی آنها انجام می شود، تا مدتی بیماری شان بهبود می یابد. در این موارد می بینیم که حتی قبل از شروع اثر دارو، بیمار احساس بهبودی می کند! همچنین بارها دیده ایم که بیماری شروع به مصرف قرص جدیدی به اشتباه کرده است که هیچ ربطی به بیماری فعلی او ندارد، ولی با این حال احساس بهتر شدن داشته است. یکی از بستگانم می گفت که مدتی قبل به مادربزرگ پیرش که از درد بدن می نالید قرص نعنا را بعنوان دارو داده بود و آن بنده خدا از آن پس دائما اصرار داشت که از همان دارو دوباره به او بدهند چون دردهایش را تسکین می دهد!

دانشمندان با مشاهده ی اینگونه اتفاقات به بررسی دقیق تر پرداختند و متوجه شدند که در بعضی موارد تجویز دارونما، که فقط ظاهری شبیه به دارو دارد و فاقد هر گونه اثر بخشی می باشد، باعث بروز احساس بهبودی در بیمار شده است. قسمتی از این حس بهتر شدن به دلیل جنبه های روانی و تلقینی آن است و قسمتی فراتر از تاثیرات تلقینی است. حتی در بررسی ها مشخص شده است که دارونما می تواند باعث ایجاد تغییرات بیوشیمیایی در سطح سلولی-مولکولی هم بشود. در بعضی مطالعات بالینی دیده شده است که دارونما تا 70% بر بیماران اثر مثبت داشته است! البته یک نکته مهم در مورد تاثیر دارونما این است که اثر آن موقتی است و برخلاف دارو قادر به ایجاد اثر دائمی نمی باشد.

بنابراین محققان و دانشمندان پزشکی صرفا اثر بخشی یک ماده جدید را به منزله خاصیت درمان کنندگی آن نمی دانند و برای حذف اثر دارونما، همواره در کارآزمایی های بالینی گروه کنترلی را قرار می دهند که تحت درمان با دارونما باشند و فقط در صورتی موثر بودن محصول جدید را تائید می کنند که اثر بخشی آن واضحا بیشتر از تاثیر دارونما باشد. هر چند مطلب فوق ممکن است کمی پیچیده بنظر آید ولی برای درک بهتر روشهای تائید یک داروی جدید در سیستم پزشکی رایج ناچار بودم کمی به آن بپردازم.

نقش FDA در تائید داروهای جدید:

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) یکی از مهمترین ارگانهای جهانی برای نظارت بر داروها و تجهیزات پزشکی است. هر داروی جدیدی که بخواهد تولید شود باید قبلش تائیدیه FDA را بگیرد تا مصرف کننده مطمئن شود که اولا این دارو برای بدن مضر نیست و ثانیا اثربخش و درمان کننده است. وقتی چنین تائیدیه ای به دارو داده شد، روش و میزان مصرف آن دارو برای هر بیماری مشخص شده و به اطلاع تمام پزشکان نقاط مختلف جهان می رسد و به همین دلیل روش مصرف یک دارو در بین پزشکان مختلف مشابه و یکسان است. همچنین FDA و سازمانهای مشابه دائما نظارت دارند که تولید کنندگان دارو فقط واقعیت های آزموده شده را در مورد داروی خود بنویسند و نمی گذارند هیچگونه تبلیغ غیر واقعی در مورد اثربخشی یک داروی تائید شده انجام گردد.

مشکلی که در ابنجا در مورد محصولات طب مکمل و جایگزین وجود دارد این است که هیچ یک از این محصولات تحت نظر FDA و یا سازمانهای نظارتی مشابه نیست. در نتیجه سازندگان این محصولات آزادند تا هر چه میخواهند در مورد محصول خود بگویند. بر خلاف شرکت های داروسازی مرسوم که اجازه ندارند حتی یک جمله خلاف تحقیقات در مورد داروی خود بنویسند، سازندگان طب مکمل در این مورد هیچ عامل بازدارنده ای را در مقابل خود ندارند. بنابراین وقتی محصولی را از یک فروشگاه محصولات طب سنتی می خرید، حتی نمی توانید مطمئن باشید که ماده درون جعبه همان چیزی است که روی آن نوشته شده است! در تمام این موارد ارزیابی صحت و سقم محصولات طب سنتی فقط بر عهده شخص مصرف کننده است و این کار را مشکل می کند.

لطفا ادامه مطلب را در مقالات بعدی بخوانید. پیشنهاد میکنم این سری مطالب را بترتیب مطالعه نمائید تا بیشترین استفاده را برایتان داشته باشد.

طب سنتی و درمان بیماری ام اس: