عضویت کاربران

طب سنتی و درمان بیماری ام اس؛ قسمت دوم: راز جذابیت طب سنتی

« بازگشت به لیست مقالات | جمعه 6 شهریور 1394 | نظرات کاربران ( 0 )

طب سنتی و درمان بیماری ام اس؛

قسمت دوم؛ راز جذابیت طب سنتی

در مقاله قبلی گفتیم که بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس در دوره ای از درمان خود، از روشهای طب مکمل و جایگزین نیز استفاده می کنند. همچنین بیان کردیم که این روشهای درمانی انواع و دسته بندی های مختلفی دارند و از طب اسلامی و سنتی و گیاهی تا هومیوپاتی و طب سوزنی و ... را شامل می شوند. بدلیل مرسوم بودن استفاده از این روشها در مبتلایان به ام اس (مولتیپل اسکلروز) و همچنین تبلیغاتی که مدعی درمان قطعی ام اس می باشد، تصمیم گرفتیم تا به بررسی این روشها بپردازیم تا بیمارانمان بتوانند یک مصرف کننده آگاه و مطلع باشند.

در این قسمت می خواهیم در مورد راز جذابیت اینگونه روشها صحبت کنیم. در این مقاله ما از "طب مکمل و جایگزین" با عنوان رایجتر "طب سنتی" یاد می کنیم، هرچند که در واقعیت طب سنتی فقط یکی از زیر شاخه های طب غیر مرسوم و مکمل می باشد.

طب سنتی، صنعت بزرگی در بسیاری از کشورهای جهان می باشد. در بعضی از کشورها، مثل چین و هند، این طب تاریخچه ای بسیار طولانی داشته و روشهای درمانی آن حتی به خارج از کشور هم صادر شده است. دانشگاههای متعددی برای تدریس این روشها تاسیس شده و هزاران درمانگر از آن استفاده می کنند. ایران هم تاریخچه ای طولانی در این زمینه دارد و دانشمندان بزرگی نظیر ابوعلی سینا بواسطه آن شهرتی جهانی یافته اند. کتابهای متععدی در مورد این طب نوشته شده است و بیماران زیادی برای درمان به طبیبان سنتی مراجعه می نمایند. حتی در کشورهای تازه تاسیسی مثل ایالات متحده، که فاقد تاریخچه طب سنتی مشابه ایران و چین است، هم طب مکمل و جایگزین صنعت عظیمی محسوب شده و در کنار طب مرسوم جایگاه خود را یافته است.

اما راز جذابیت این طب چیست؟ چرا در سایر شاخه های علوم مطالب قدیمی بتدریج کنار رفته و معلومات جدید جایگزین آنها می گردد ولی در مورد طب، روشهای قدیمی همچنان جذابیت خود را حفظ کرده اند؟ بعضی از دلایل این جذابیت عبارتند از:

مردم دوست دارند کنترل بدن و سلامتی خودشان را در دست داشته باشند. بنابراین از روشهایی که چنین امکانی را برای آنها فراهم کند استقبال زیادی می کنند. در طب سنتی بیمار احساس می کند که از خصوصیات مزاجی خود آگاهی پیدا کرده است و بنابراین می تواند با کنترل تغذیه، تعادل بدنش را حفظ نماید و خودش بر بیماریها غلبه کند. در بین بیمارانی که از ابتدا سراغ طب رایج و مرسوم می روند و به آن اعتقاد کامل دارند هم بارها دیده ام که بعد از ویزیت و تجویز دارو، درخواست توصیه هایی در مورد غذا و سبک زندگیشان دارند. یعنی این حس بین انسانها مشترک است وهمگی تمایل دارند بتوانند سلامتیشان را تحت اختیار خود داشته باشند. بنابراین میتوان گفت که این مساله یکی از مهمترین دلایل جذابیت روشهای طب سنتی است.

طبیعی، بدون عارضه و بی خطر بودن اصطلاحاتی است که در توصیف این روشها کاربرد زیادی دارد. در تبلیغ طب سنتی روی این کلمات مانور زیادی داده می شود و لذا مصرف کنندگان احساس می کنند تهیه چند محصول گیاهی از عطاری بی خطرتر از گرفتن داروی تجویزی پزشک از داروخانه است. مخصوصا اینکه بعضی درمانگران طب سنتی تاکید می کنند که پزشکان داروی شیمیایی و صنعتی می دهند و شیمیایی بودن یک ماده به معنای خطرناک و مضر بودن آن است. البته بعضی از محصولات طب سنتی واقعا هم سالم و بی خطر هستند اما بعضی دیگر اینگونه نمی باشند. واقعیت این است که بعلت عدم وجود نظارت کافی بر اینگونه محصولات بدون نسخه، اطلاعات ما در مورد بی خطر یا بی ضرر بودن آنها بسیار کمتر از داروهایی است که توسط سازمانهای دارویی و بهداشتی مورد ارزیابی دقیق قرار گرفته اند.

مبتلایان به ام اس و سایر بیماریهای مزمن از انتظار طولانی برای دست یافتن به معالجه کامل مایوس می شوند و این مطلب قابل درک است. هرچند داروهای فعلی در درمان ام اس تاثیراتی داشته اند و می توانند سیر بیماری را آهسته کرده و تعداد حملات را کمتر کنند، ولی این برای بیماری که عمرش را با مشکلات اینگونه بیماریها می گذراند کافی نیست. بیمار می خواهد کاملا از دست بیماری نجات پیدا کند و بنابراین هر راهی که به وی قول درمان قطعی بدهد را امتحان می کند.

ارتباط دادن این روشها با عقاید و باورهای دینی افراد. بعضی از درمانگران با بکار بردن اصطلاح "طب اسلامی" و "طب قرآنی" تاکید می کنند که روش آنها برگرفته از تعالیم و دستورات دینی است. طبیعتا یک انسان مسلمان و معتقد تمایل دارد دستورات دینی که به حفظ سلامتی او کمک می کند را بشناسد و آنها را اجرا نماید و بنابراین سراغ چنین روشهای درمانی می رود. البته اینکه منظور از اسلامی و قرآنی بودن طب سنتی چیست و این مطلب بر چه مبنایی مطرح می شود را باید مورد بحث و بررسی جداگانه ای قرار داد. ولی آنچه در رفتار و سیره ی بزرگان معاصر دینی مان، که طبیعتا اشراف بالایی بر دستورات و آموزه های اسلامی دارند، می بینیم این است که این بزرگواران از مراجعه به پزشکان مرسوم پرهیز نمی کنند و طب رایج را مغایر معتقدات و باورهای معنوی نمی دانند.

لطفا ادامه مطلب را در مقالات بعدی بخوانید. پیشنهاد میکنم این سری مطالب را بترتیب مطالعه نمائید تا بیشترین استفاده را برایتان داشته باشد.

طب سنتی و درمان بیماری ام اس: