چگونه بیماری صرع درمان می شود؟

« بازگشت به لیست مقالات | جمعه 24 بهمن 1393 | نظرات کاربران ( 0 )

در مقالات قبلی در مورد تعریف تشنج و صرع، عوامل زمینه ساز و محرک آنها و روشهای تشخیص این بیماری بطور مفصل صحبت کردیم. در این مقاله میخواهیم به مبحث مهم درمان صرع و تشنج بپردازیم. بطور کلی اصلی ترین درمان صرع مصرف داروهای ضد تشنج بصورت منظم است. (مبحث تب و تشنج در کودکان مبحث جداگانه ای است که در این مقاله در مورد آن صحبت نمی کنیم)

ولی در بعضی بیماران، بخصوص آنهایی که به درمان دارویی بخوبی پاسخ نداده اند و اصطلاحا صرع مقاوم دارند، روشهای درمانی دیگری نظیر جراحی و تحریک عصب واگ هم میتواند کمک کننده باشد. در زیر به تفصیل در مورد هر کدام از این درمانها صحبت می کنیم:

الف) دارو درمانی

با داروی مناسب، اکثر افراد مبتلا به صرع دیگر دچار تشنج نمیشوند. البته شما باید هر روز دارو مصرف کنید تا از تشنج جلوگیری بشود. تصمیم گیری راجع به تجویز دارو بستگی به بعضی مسائل دارد از قبیل: نوع صرع، سن شما، داروهای دیگری که ممکن است برای بیماریهای دیگر استفاده کنید، عوارض جانبی احتمالی داروها و اینکه شما باردار باشید و یا قصد بارداری دارید و ....

در بسیاری از موارد یک دارو می تواند از تشنج جلوگیری کند. معمولا در ابتدا دوز پایین آغاز میشود در صورتی که این مقدار نتواند از تشنج جلوگیری کند، بتدریج دوز دارو افزایش داده می شود. در برخی از موارد دو دارو برای جلوگیری از تشنج مورد نیاز است.

ممکن است تصمیم گیری درباره زمان شروع مصرف دارو مشکل باشد. شروع درمان پس از اولین حمله تشنج غیر معمول است. راه معمول اینست که در اولین تشنج پزشک صبر می کند و دارو نمی دهد. ولی اگر شما در عرض چند ماه دچار تشنج دوم شوید، به احتمال زیاد دارو برایتان تجویز میشود.

دارو معمولا وقتی شروع میشود که تشنج دوم در عرض 12 ماه بعد از اولین تشنج رخ دهد. با این حال، هیچ قانون قطعی درمورد تصمیم به شروع دارو وجود ندارد و تصمیم گیری در مورد آن بعد از مشورت کامل با دکترتان صورت می گیرد.

برخی از نکات مهم در مورد دارو های صرع عبارتند از:

از دکتر خود بپرسید که مدت درمان چقدر است. این موضوع از بیماری به بیمار دیگر فرق می کند. اگر به مدت چند سال تشنج نداشته باشید، ممکن است مایل به امتحان توقف دارو شوید. با این حال، قطع درمان بستگی به نوع تشنج هم دارد، چون برخی از انواع تشنج نیاز به مصرف مادام العمر دارو دارند. شرایط زندگی شما هم بر تصمیم گیری در مورد قطع دارو تاثیر می گذارد. مثلا، اگر شغل شما رانندگی باشد، خطر ممنوعیت رانندگی در صورتی که بعد از قطع دارو تشنج مجددا رخ دهد، بر تصمیم شما تاثیر می گذارد. با این حال، اگر شما یک نوجوان هستید و چند سال است که دچار تشنج نشده اید، ممکن است تمایل داشته باشید که این ریسک را بکنید و زیر نظر پزشک مدتی دارویتان را قطع نمایید.

اگر چه فهرست عوارض جانبی احتمالی برای هر دارو طولانی به نظر می رسد، در عمل، بسیاری از افراد یا هیچ یک از عوارض جانبی و یا نوع جزئی آن را تجربه می کنند. از دکتر سوال کنید کدام عارضه جانبی مهم تر از همه است تا متوجه ان باشید. اگر شما دچار عارضه جانبی دارو شدید، ممکن است وابسته به دوز باشد و یا ممکن است شدت عارضه در طول زمان کاهش یابد. در غیر اینصورت تغییر دادن دارو یک راه حل مناسب است.

ممکن است داروهایی که بعلت سایر بیماریها استفاده می کنید، با درمان صرع تداخل دارویی پیدا کند. اگر به شما دارویی تجویز شد، به دکترتان بگویید که قرص ضد تشنج میخورید. حتی داروهایی نظیر قرص های سوء هاضمه ممکن است با داروهای صرع تداخل کند و احتمال تشنج را افزایش دهد.

برخی داروهای صرع با قرص های پیشگیری از بارداری تداخل دارد. شاید یک قرص پیشگیری با دوز بالاتر و یا یک روش جایگزین برای جلوگیری از بارداری لازم باشد.

اگر قصد باردار شدن دارید حتما از قبل به دکترتان بگویید. مشاوره قبل از باردار شدن برای زنان مبتلا به صرع ضروری است. به دلیل اهمیت این موضوع مقاله دیگری با عنوان تشنج و حاملگی در سایت گذاشته شده است که مطالعه ان توصیه می گردد.

ب) سایر درمان ها:

جراحی: اگر بررسی ها نشان دهد که علت تشنج بخش کوچکی از مغز است، میتوان با جراحی آن قسمت را برداشت. این کار تنها وقتی یک گزینه مناسب است که مشخص شود تشنج از یک منطقه کوچکی از مغز اغاز شده است (این به این معنی آن است که تنها ممکن است برای اقلیتی از افراد مبتلا به صرع این درمان مفید باشد). این روش درمانی وقتی بکار میرود که داروها قادر به جلوگیری از تشنج نباشند. با این حال، خطرات ناشی از جراحی هم وجود دارد. فقط تعداد کمی از افراد مبتلا به صرع مناسب جراحی هستند و حتی در کسانی که مناسب هستند، هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد. تکنیک های جراحی همچنان رو به پیشرفت است و این کار ممکن است در آینده گزینه مناسبی برای بیماران بیشتر و بیشتر باشد.

تحریک عصب واگ، نوعی درمان صرع است که در آن یک ژنراتور کوچک زیر پوست سمت چپ گردن گذاشته میشود. با این کار عصب واگ تحریک میشود تعداد و شدت تشنج کاهش یابد. این درمان می تواند در برخی از افراد مبتلا به تشنج که با دارو خوب کنترل نمی شوند مناسب باشد.

رژیم غذایی کتوژنیک که یک رژیم غذایی با چربی بالا، پروتئین کم و تقریبا بدون کربوهیدرات است، می تواند در درمان برخی انواع تشنج در کودکانی که بیماری آنها با دارو به سختی کنترل می شود، موثر باشد.