خرافات و واقعیتها در مورد ام اس (بخش دوم)

« بازگشت به لیست مقالات | دوشنبه 12 مرداد 1394 | نظرات کاربران ( 0 )

ام اس (مولتیپل اسکلروز) یکی از ترسناکترین بیماریهای مغز و اعصاب در بین مردم است. با توجه به اینکه این بیماری اغلب جوانان را درگیر می کند و در حال حاضر هنوز درمان قطعی ندارد، باورهای اشتباه و شایعات زیادی پیرامون آن در جامعه موجود است. بنابراین در سومین مقاله از سری مقالات خرافات و واقعیت ها می خواهیم در مورد خرافات و تصورات ناصحیحی که در مورد بیماری ام اسدر جامعه رایج است صحبت کنیم. توضیحات کاملتر در مورد بیماری مولتیپل اسکلروز را می توانید در این بخش مطالعه نمائید.

مطلب تکمیلی: خرافات و واقعیتها در مورد بیماری ام اس (بخش اول)

خرافه: درمان ام اس باید ابتدا با داروهای ضعیفتر شروع شود.

نادرست.

بسیاری از پزشکان و بیماران ترجیح می دهند که درمان ابتدا با داروهای ضعیفتر و دارای عارضه کمتر شروع گردد. واقعیت این است که در بیماری مولتیپل اسکلروز، احتمال ایجاد آسیبهای غیرقابل برگشت در اوائل تشخیص بیماری بالاتر است. بنابراین روال صبر کردن و منتظر ماندن در مورد این بیماری می تواند مضر باشد. بنابراین شاید بهتر باشد که درمان با داروهای قویتر شروع شود، هرچند که ممکن است عوارض بیشتری هم داشته باشد.

خرافه: ام اس واگیردار است.

نادرست.

اطرافیان فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروز بعضا نگران می شوند که شاید از وی بیماری را بگیرند. شاید علت ترس این باشد که می ترسند ام اس بیماری ویروسی، مثلا ناشی از ویروس اپشتن بار، باشد. واقعیت این است که هنوز رابطه ی واضحی بین ام اس و ویروسها بدست نیامده است و تاکنون محققان نتوانسته اند در آزمایشگاه این بیماری را به موجود آزمایشگاهی منتقل کنند و بنابراین نیازی به نگرانی از انتقال بیماری نیست.

خرافه: عفونت، دلیل عود حملات در بیمار مبتلا به ام اس است.

نادرست.

در عود بیماری مولتیپل اسکلروز علامت جدیدی ایجاد می گردد که حداقل 24 ساعت باقی می ماند. وقتی علامت جدید را عود می نامیم که در زمینه ابتلا به عفونت یا تب ایجاد نشده باشد. وقتی بعلت تب دار شدن یا عفونت علامت جدیدی ظاهر می شود آنرا عود کاذب (Psuedo-relapse) می نامیم و این حملات کاذب نسبتا شایع هستند. علت این حملات این است که بالا رفتن دمای بدن بطور موقت مانع از پیام رسانی در عصبهایی می شود که در گذشته بواسطه ام اس آسیب دیده اند. مثلا بدنبال عفونت ادراری ممکن است ضعف پای بیمار شدیدتر شود. در این حالت با برطرف شدن تب و عفونت علائم به حالت اول برمیگردد و لذا این موارد عود بیماری محسوب نمی شوند.

گرم شدن هوا یا دوش آب گرم هم باعث شدیدتر شدن علائم ام اس می گردد و درمان آن با خنک کردن بدن و دوری از محیط های گرم است.

خرافه: استفاده از استروئید (کورتون) باعث کم شدن شدت آسیب است.

نادرست.

وقتی عود بیماری ام اس اتفاق میفتد معمولا بیمار را بستری می کنند و برای وی یک دوره استروئید یا کورتون تزریقی (متیل پردنیزولون) تجویز می کنند. اثر استروئید این است که مدت زمان عود علائم را کم می کند و بیمار زودتر می تواند حمله را پشت سر بگذارد. ولی میزان آسیب رسانی یک حمله با یا بدون استروئید یکسان است و کورتون اثری در کاهش میزان آسیب رسانی ندارد. بنابراین فقط مدت زمان بهبود سریعتر می گردد.

خرافه: فقط بیمارانی که نتوانسته اند با بیماری خود کنار بیایند دچار افسردگی می گردند.

نادرست.

افسردگی در تمام شکلهای بیماری مولتیپل اسکلروز شایع است. علت ابتلا به افسردگی در بیماران ام اس به فاکتورهای متعددی وابسته است. بعضی از این عوامل عبارتند از: واکنش روحی به خبر ابتلا به یک بیماری مزمن، نگرانی در مورد آینده، تاثیرات مستقیم خود بیماری بر رشته های عصبی در مغز. ولی تمام محققان متفق القولند که درمانهای دارویی، مشاوره روانشناسی و آموزش به خانواده نقش موثری در درمان این افسردگی دارد.

خرافه: فقط مراحل پیشرفته ام اس تاثیرات ذهنی و شناختی دارد.

نادرست.

بررسی های جدید نشان داده است که ممکن است یک بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروز با علائم خفیف دچار مشکلات شناختی و ذهنی واضح باشد و بیمار دیگری با ناتوانی شدید از نظر ذهنی کاملا سالم بماند. یعنی ارتباط چندانی بین مشکلات ذهنی و شناختی ناشی از ام اس و مدت زمان ابتلا به بیماری و شدت سایر علائم بیماری وجود ندارد. شایعترین مشکل شناختی که بیماران ام اس گزارش می کنند ضعف حافظه است. البته در بیش از 90 درصد بیماران مشکلات شناختی در حدی نیست که مزاحمتی برای کارهای روزمره ایجاد نماید.

خرافه: عود کردن بیماری به این معنی است که داروی شما اثر نداشته است.

نادرست.

درمانهای فعلی ام اس میتوانند میزان پیشرفت بیماری را کمتر و آهسته تر نمایند. ولی این به معنای متوقف کردن کامل حملات نیست. استفاده منظم از دارو باعث می شود که شما حملات کمتر و با فاصله زمانی بیشتری داشته باشید. وقوع عود در حین مصرف یک دارو لزوما به معنی این نیست که دارو باید عوض شود. پزشک شما برای تصمیم گیری در مورد تعویض دارو فاکتورهای متعددی را در نظر می گیرد که تصاویر ام آر آی جدید و وضعیت بالینی شما از جمله آنهاست.

خرافه: از دست دادن توانایی راه رفتن به منزله پایان زندگیست.

نادرست.

اگر از کسانی هستید که در زندگی بیشترین ترس تان از دست دادن توانایی راه رفتن است، این نوشته چندان کمکی نمی تواند به شما بکند. ولی ما زنان و مردان زیادی را دور و برمان می شناسیم که نمی توانند روی پاهایشان باستند اما زندگی فعال، مفید، پرماجرا و موثری دارند. انها کار میکنند، سرگرمی دارند، عشق می ورزند، بچه دار می شوند و بواقع زندگی می کنند.

آگر میخواهید این مطلب را باور کنید، پیشنهاد میکنم با اینگونه افراد ملاقات داشته باشید و آنها را از نزدیک بشناسید. شاید آنها به شما این نکته را متذکر شوند که بوئیدن گلها وقتی به زمین نزدیک ترید، آسانتر است.

خرافه: داروهای گیاهی کم خطرترند.

نادرست.

گول تبلیغاتی که بر بی خطر بودن داروهای گیاهی تاکید می کنند را نخورید. کارخانه های تولید داروهای متداول نمی توانند در مورد تولیداتشان ادعایی بکنند که در آزمایشگاه به اثبات نرسیده است. چرا که تحت نظارت بسیار دقیق قرار دارند و محصولاتشان قبل از ورود به بازار بارها در محیط های آزمایشگاهی بررسی دقیق شده اند. ولی سازندگان ترکیبات به اصطلاح گیاهی، بدلیل نبودن بررسی های آزمایشگاهی و نظارت، هر نوع ادعایی را می توانند در مورد محصولشان داشته باشند! ادعاهایی نظیر "بیخطر" بودن، "طبیعی" بودن، "سالم" بودن و... تا توجه شما را به خودشان جلب نمایند.

این موضوع که محصولی از طبیعت استخراج شده است لزوما به معنی بیخطر بودن آن نیست. مثلا بعضی از خطرناکترین سموم موجود نظیر استریکنین و کورار منشاء گیاهی دارند! همچنین این محصولات عوارض جانبی دارند که بدلیل عدم بررسی شناخته شده نمی باشد و لذا گزارش نمی گردند. بعلاوه اینگونه تولیدات می توانند تداخلاتی با داروهای فعلی شما داشته باشند و چه بسا آسیب رسان شوند.

خرافه: دانشمندان هیچگونه پیشرفتی در درمان ام اس ندارند.

نادرست.

در حقیقت پیشرفت در مورد بیماری مولتیپل اسکلروز یکی از سریعترین پیشرفت های تاریخ بشریت است! سال 1970 سیستم ایمنی شناخته شد. سال 1980 تصویربرداری ام آر آی اختراع گردید. در سال 1993 بتاسرون بعنوان اولین داروی ام اس معرفی شد. پیشرفت های بعدی در درمان این بیماری بترتیب عبارتند از:

1995: معرفی کوپاکسون
1996: معرفی آونکس
1998: معرفی ربیف
2003: کاربرد میتوگزانترون
2008: تای سابری
2010: فینگولیمود: اولین داروی خوراکی ام اس
2010: کلادریبین خوراکی
2011: آمپیرا
2012: تریفلوناماید خوراکی
2013: BG-12 خوراکی
2014: آلمتوزوماب