زندگی با تشنج

« بازگشت به لیست مقالات | جمعه 24 بهمن 1393 | نظرات کاربران ( 0 )

اگر مبتلا به بیماری صرع باشید، ممکن است احساس خوبی در مورد زندگی نداشته باشید. باید بدانید که در اکثر بیماران مبتلا به صرع، اگر داروها بصورت منظم مصرف شود، یا حملات کاملا قطع می شوند و یا در موارد کمی روی می دهند. بنابراین شما می توانید یک زندگی کامل و مفید داشته باشید و این احتمال هم هست که در آینده بتوانید داروهایتان را قطع نمایید. پس به فردا امیدوار باشید. خواندن و بکار بردن مطالب زیر می تواند کمک بزرگی به شما بکند تا با بیماریتان بخوبی تعامل کنید و زندگی ارزشمندی داشته باشید.

1- دارو

مهم است که شما برای کاهش خطر ابتلا به تشنج داروهای خودتان را به طور منظم مصرف کنید. فراموش کردن یک دوز گاه مشکلی برای برخی از افراد بوجود نمی آورد، اما برای دیگران منجر به تشنج میشود. برخی از افراد مبتلا به صرع از دستگاههای یادآور دارو استفاده می کنند که به آنها زمان مصرف دارو را یاداوری میکند. این دستگاهها را می توانید از داروخانه تهیه کنید.

2- رانندگی

طبق قانون، افراد مبتلا به صرع که بیماری آنها تازه تشخیص داده شده، باید حداقل مدتی رانندگی را متوقف کنند. در کشورهای غربی فردی که گواهینامه رانندگی دارد، باید صرع خود را به اداره راهنمایی و رانندگی اعلام کند. آنها زمان ممکن برای از سرگیری دوباره رانندگی را برای او تعیین می کنند که معمولا پس از یک سال بدون حمله تشنج خواهد بود. این قانون تلاش می کند تا تعادلی بین خطرات ممکن برای افراد دیگر و مزایای استفاده از رانندگی برای یک فرد بیمار را برقرار کند. اگر بمدت دو سال تشنج نداشتید و پزشکتان داروها را قطع کرد، توصیه این است که مجددا رانندگی را برای چند ماه متوقف سازید تا از خطر بروز تشنج حین رانندگی جلوگیری کنید.

3- کار

بعضی شغلها برای افراد مبتلا به صرع ممنوع است مثل خلبانی و یا کارهایی که در ارتفاع انجام میگردد. همچنین مشاغل دیگر در معرض خطر مثل پخت نان کنار تنور برای این افراد مناسب نیست. با این حال، شغلهای امن بسیاری برای این بیماران وجود دارد. شغل خود را به پزشکتان بگویید تا اگر خطری برایتان دارد به شما آگاهی دهد.

4- مدرسه

اغلب کودکان مبتلا به صرع به مدارس معمولی می روند. بسیاری از کودکان مبتلا به تشنج هیچ گونه ناتوانی ندارند و تشنج آنها به خوبی کنترل می شود. بسیاری از معلمان روش مناسب برخورد با تشنج احتمالی را می دانند. به معلم کودکتان در مورد ابتلای او به تشنج بگویید تا در صورت وقوع حمله در کلاس از قبل آمادگی ذهنی داشته باشد. تعداد کمتری از کودکان مبتلا به صرع دارای ناتوانی های دیگر نیز هستند و ممکن است به مدارس استثنایی نیاز داشته باشند..

5- ورزش و اوقات فراغت

افراد مبتلا به صرع می توانند در بسیاری از ورزشها شرکت کنند، البته با اطلاع و نظارت مناسب و در مکانهایی امن که اقدامات احتیاطی مربوطه را بتوان انجام داد. مثلا رفتن به استخر و شنا کردن برای یک بیمار صرعی میتواند با خطراتی همراه باشد و لذا نباید به تنهایی صورت گیرد.

6- سفر

قبل از سفر باید مطمئن شوید که داروی کافی همراه دارید. سفرهای طولانی می تواند شما را خسته کند و احتمال بروز تشنج را بیشتر کند. البته این به معنی خودداری از سفر نیست. با این حال، بهتر است کسی در طول سفر از وضعیت بیماری شما آگاه باشد.

7- قرص های پیشگیری از بارداری

بعضی از داروهای مورد استفاده در درمان صرع با قرص ضد حاملگی خوراکی تداخل دارند و اثر این دارو را کم می کنند. بنابراین یک قرص پیشگیری با دوز بالاتر ممکن است برای جلوگیری از بارداری مورد نیاز باشد. همچنین بعضی از داروهای ضد بارداری برای افراد مبتلا به صرع مناسب نیستند. بنابراین در این موارد با دکترتان مشورت کنید.

8- بارداری

بطور کلی بارداری معمولا صرع را بهتر یا بدتر نمیکند. با این حال، احتمال بسیار کمی وجود دارد که جنین در رحم تحت تاثیر برخی از داروهای مورد استفاده در درمان صرع قرار گیرد. بنابراین قبل از باردار شدن باید با یک دکتر متخصص مشورت کنید. پزشک می تواند در مورد این خطرات کوچک بشما مشاوره دهد. توصیه می شود که شما اسید فولیک اضافی (فولات) را از قبل از باردار شدن تا هفته دوازدهم بارداری استفاده کنید. این امر احتمال اختلالات جنینی ناشی از دارو را کاهش می دهد. اگر شما به طور ناخواسته باردارشدید، هرگز نبایدخودسرانه داروی صرع را متوقف کنید، چرا که ممکن است خطر تشنج افزایش یابد. پس داروی خود را ادامه بدهید و در اسرع وقت به دکترتان مراجعه کنید.

9- پیشگیری از بروز تشنج

برخی از افراد مبتلا به صرع دریافته اند که عوامل ذیل احتمال بروز تشنج را بیشتر میکند. اینها علت صرع نیستند، اما ممکن است باعث شروع تشنج در برخی موارد شوند و بنابراین تا حد امکان باید از آنها پرهیز کرد.

محرک های احتمالی تشنج شامل این موارد هستند:

استرس یا اضطراب
مواد مخدر
بعضی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد جنون
کمبود خواب و یا خستگی
وعده های غذایی نامنظم که باعث پایین افتادن قند خون میشود.
نورهای سوسو زننده مثل نور چراغ مهتابی و نور صفحات موبایل
قاعدگی در خانمها
بیماری که باعث تب بشود مانند آنفلوآنزا و یا عفونت های دیگر

نگه داشتن یک زندگی سالم، رژیم غذایی متعادل، مصرف وعده های غذایی به طور منظم، و پرهیز از خستگی شدید به شما کمک میکند تا احساس بهتری داشته باشید و احتمال تشنج را نیز کاهش می دهند.

10- آمادگی داشتن برای وقوع تشنج

اغلب افراد مبتلا به صرع تشنج خود را به خوبی با دارو کنترل می کنند. با این حال، بهتر است برای مواقع تشنج آمادگی قبلی داشته باشید. در زیر چند پیشنهاد مفید برایتان نوشته ام:

الف) به اطرافیانتان در مورد بیماری خود بگویید

عاقلانه است که در مورد نوع صرع خود به دیگران اطلاع دهید. می توانید به دوستان، بستگان، همکاران، معلمان مدرسه، و غیره، بگویید که حین تشنج چه اتفاقهایی برایتان می افتد تا حضور ذهن داشته باشند. آنها ممکن است تمایل داشته باشند که یاد بگیرند در زمان بیهوش شدن شما چه اقدامات مفیدی می توانند برایتان انجام دهند و چگونه شما را به وضعیت مناسب بچرخانند. اگر صرع شما از نوعی است که باعث بروز رفتارهای عجیب می شود، از قبل در مورد آن به اطرافیانتان آگاهی بدهید. دراینصورت آنها حین تشنج بهتر رفتار شما را درک خواهند کرد و کمکتان خواهند نمود.

ب) به همراه داشتن شماره تلفن ضروری

اگر اطلاعات شخصی و تلفن ضروری از خانواده تان را روی گردنبند یا دستبندی همواره به همراه داشته باشید، افراد غریبه حین تشنج بیشتر میتوانند به شما کمک نمایند.

ج) حفظ ایمنی خود

هدف این است که آسیبهای احتمالی ناشی از تشنج از قبل پیش بینی شده و از آنها جلوگیری شود. در زیر چند پیشنهاد داده شده است، سایر موارد را خودتان میتوانید حدس بزنید و مراعات نمایید:

حرارت: از آتش و حرارت مستقیم استفاده نکنید.به تغییر طراحی آشپزخانه فکر کنید. مثلا دستگاه مایکروویو بسیار امن تر از یک اجاق گاز معمولی و یا کتری داغ است. همیشه دسته ماهیتابه را به سمت پشت اجاق گاز بگردانید. ماهیتابه را به سمت بشقاب نبرید بلکه بشقاب را به سمت ماهیتابه بیاورید.
آب: دوش آب مطمئن تر از وان حمام است. اگر تنها نیستید، قبل از حمام رفتن به یک نفر اطلاع دهید. درب حمام را قفل نکنید. دوش آب را با فشار کم باز کنید.کودک را به تنهایی حمام ندهید. هنگام شنا با شخص دیگری باشید و نزدیک خشکی شنا کنید.
ارتفاعات: حتی الامکان بالا نروید و در سطح زمین باشید. از نردبان استفاده نکنید و کنار پله ها ریل محافظ بگذارید.
برق: از ابزار الکتریکی دارای فیوز استفاده کنید. بررسی کنید که فیوز منزل سالم باشد.
مبلمان تیز: از پوشش های ایمنی برای پوشش لبه های تیز مبل استفاده کنید. حتی الامکان از مبلمان نرم در خانه استفاده نمایید و کنار دیوارها بالش بگذارید.
شیشه: از محافظ ایمنی برای شیشه درب و یا پنجره استفاده کنید.

اجازه ندهید که ابتلا به صرع شما را از بیرون رفتن و سپری کردن یک زندگی کامل و فعال متوقف کند. بدیهی است از همه خطرات نمی توان پیشگیری کرد. با این حال، بکار بردن توصیه های ایمنی فوق بهتر است.

11- نگرش

کنار آمدن با تشخیص صرع ممکن است مشکل باشد. یک علت این مساله وجود برداشتهای اشتباه و یا قدیمی در مورد صرع می باشد. برخی از پدر و مادرها بیش از حد نسبت به کودکان مبتلا به تشنج حساسیت دارند. این قابل درک است، اما باید برای منافع کودکشان کمی از خود خویشتنداری به خرج دهند.

مانند بسیاری از شرایط، گاهی اوقات نگرشی که نسبت به بیماری داریم می تواند ناتوان کننده تر از خود بیماری باشد. اگر دریافته اید که به دلیل صرع بیش از حد مضطرب و یا افسرده شده اید ، بهتر است مشاوره کنید. از پزشکتان بخواهید در این مورد به شما کمک کند.

نویسنده: دکتر مهدی دهقانی - متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات

آدرس مطب: تهران، بالاتر از میدان ونک، خیابان نگار, ساختمان پزشکان نگار، طبقه همکف

تلفن: 88884489