پیش از اینکه در مورد خطر و مشکلات مربوط به کوچک شدن مغز بدانید، بهتر است که کمی در مورد این مشکل اطلاعات بیشتری داشته باشید. کوچک شدن مغز به شرایطی گفته می شود که سلول های مغزی دچار مشکل شده و اتصالات آن از بین بروند. کسانی که به این مشکل دچار هستند به طور کلی عملکرد شناختی ضعیفی دارند. کوچک شدن مغز به دو نوع تقسیم می شود و هر یک شرایط خاص خود را دارند.

کوچک شدن مغز در یک نگاه

کوچک شدن مغز یا آتروفی در دو نوع کانونی و عمومی رخ می دهد. یکی از دلایل ایجاد این مشکل افزایش سن است. از دیگر دلایل آن نیز می توان به آسیب و عفونت و همینطور یک سری شرایط پزشکی زمینه ای اشاره کرد. در واقع نورون های مغزی و اتصالات آنها از بین رفته و مغز نمی تواند عملکرد شناختی درستی داشته باشد.

کوچک شدن مغز یک سری علائم خاص دارد. به طور کلی این مشکل ممکن است که یک یا  چند منطقه را احاطه نماید. یکی از مهمترین علائم این مشکل، تشنج است. تشنج به افزایش ناگهانی و فعالیت الکتریکی در مغز گفته می شود. تشنج ها نیز به شکل جزئی یا عمومی دسته بندی شده اند. در واقع ممکن است که شخص درگیر تغییرات رفتاری شود. طعم تلخ یا فلزی در دهان احساس نماید. همینطور فشردن دندان ها روی هم نیز از دیگر مشکلاتی است که ارزیابی می شود. زوال عقل نیز در نهایت منجر به کوچک شدن مغز می شود. بیماری آلزایمر به نوبه خود با افزایش سن صورت می گیرد و بیشتر در افراد بالای 65 سال درگیری ایجاد می کند. زوال عقل سبب ایجاد یک سری علائم در شخص می شود. مثلاً شخص حافظه خود را از دست می دهد. تفکر او کند می شود و همینطور مشکلات زبان پیدا می کند.

خطر مرگ بیماری کوچک شدن مغز

کشنده بودن یا نبودن بیماری کوچک شدن مغز از دسته موارد مهمی است که معمولاً بر اساس یک سری استدلال های مهم سنجیده می شود. در ابتدا نیاز است که آسیب مغزی شناسایی شود. همینطور باید شدت آن سنجیده شود. معمولاً گزینه های درمانی که برای کوچک شدن مغز ارزیابی می شود بر اساس محل و شدت و علت فرق دارند.

کوچک شدن مغز یک پیامد طولانی به همراه دارد. در نهایت درمان آن نیز در طول زمان متفاوت خواهد بود. آسیب وارده به مغز نیاز به پروسه توانبخشی دارد. این دوره ها به طور کلی شامل فیزیوتراپی و گفتار درمانی و همینطور مشاوره خواهد بود. گاه درمان عفونت ها به واسطه یک سری داروها در نهایت منجر به التهاب یا آتروفی می شود. برخی از اختلالات به صورتی است که در نهایت سبب آتروفی می شود. در واقع درمان با هدف مدیریت علائم صورت می گیرد. گفتار درمانی و کار درمانی از موارد مهم و ضروری در این راستا است. این درمان ها برای بازیابی عملکرد مغز یا یادگیری استراتژی های خاص ارزیابی می شود.

با آتروفی چطور باید رفتار کرد؟

ورزش منظم تا حد زیادی می تواند پروسه کوچک شدن مغز را کند نماید. بررسی ها نشان داده است که ورزش به نوبه خود می تواند یک سری آسیب های مهم را در طول زمان بهبود بخشد و عملکرد مناسبی را فراهم سازد. اما نباید این انتظار را داشت که ورزش بتواند به طور کلی جلوی مشکل کوچک شدن مغز را بگیرد.

چه زمانی کوچک شدن مغز منجر به مرگ حتمی خواهد شد؟

پاسخ به این سوال کمی دشوار است. به هر حال مرگ سلول های مغزی ممکن است به واسطه یک حادثه رخ دهد. مثلاً ضربه های مغزی در این راستا قرار گرفته اند. کسانی که درگیر سکته مغزی می شوند نیز تا حدودی احتمال مرگ خواهند داشت. وجود یک سری بیماری ها سبب بروز بیماری کوچک شدن مغز می شود. مثلاً بیماری آلزایمر و فلج مغزی دو مشکل مهم محسوب می شوند. فلج مغزی شامل گروهی از اختلالات موثر روی حرکت و تعادل و همینطور وضعیت قرارگیری بدن هستند. دمانس و زوال عقل از دیگر مشکلاتی است که سبب بروز بیماری کوچک شدن مغز می شود. همینطور بیماری پیک نوعی زوال عقل می شود و در نهایت بخش های خاصی از مغز را تحت تاثیر قرار می دهد.

آتروفی یک سری علت های عفونی نیز دارد. کسانی که به واسطه عفونت به این بیماری دچار می شوند نیز در نهایت باید بسیار مراقب باشند. ایدز، آنسفالیت و سیفلیس از موارد مهمی است که اگر در زمان درستی ارزیابی نشود مشکلساز می شود. سیفلیس نوعی بیماری مقاربتی ناشی از باکتری محسوب می شود. البته که یک سری علت های عفونی نیز در این زمینه وجود دارد.

عوامل خطرساز را بشناسید!

یک سری عوامل خطرساز وجود دارد که می بایست بررسی شود. این عوامل به طور کلی احتمال ابتلا به آتروفی را بیشتر می کند. مثلاً افزایش سن، آسیب دیدن مغزی، داشتن سابقه خانوادگی بیماری آلزایمر و اختلالات عصبی مشابه از موارد مهم است. داشتن سابقه خانوادگی و اختلالات خود ایمنی مانند ام اس نیز تا حد زیادی خطر ساز است. ضربه به سر در این راستا می تواند بسیار موضوع پر اهمیتی باشد. کسانی که در دوران کودکی مشکل ضربه به سر را تجربه کرده اند در بزرگسالی ممکن است بیشتر به مشکل کوچک شدن مغز مبتلا شوند.

در صورتی که شخص یک سری رفتارهای تهدید آمیز طولانی مدت از خود نشان دهد و رفتارهای او غیر منطقی باشد و بیماریهای جدی روانپزشکی برای او مطرح باشد، در نهایت احتمال منجر شدن به مشکل کوچک شدن مغز را دارد. تغییر در سطح هوشیاری از دیگر مواردی است که می بایست سنجیده شود. به طور کلی عدم پاسخ به محرک ها را جدی بگیرید و سعی کنید به سرعت به فکر چاره باشید. تغییر در وضعیت ذهنی از مواردی است که قطعاً باید بررسی شود.

آیا کوچک شدن مغز درمان دارد؟

درمان بیماری کوچک شدن مغز هنوز قطعی نشده است. سلول های مغزی به طور کلی با بالا رفتن سن درگیر این مشکل می شوند. این مشکل رفته رفته دائمی می شود و اگر کنترل صورت نگیرد، دردسرساز خواهد بود. کنترل علائم این بیماری می تواند تا حدودی به واسطه یک سری تکنیک های خاص صورت بگیرد. درمان این بیماری به طور کلی چه با دارو و چه تکنیک های غیر دارویی موثر خواهد بود.